MATANABOL

Dianabol jest dawniej stosowaną nazwą handlową doustnego sterydu anabolicznego - metandrostenolonu. Jest to pochodna testosteronu, wykazująca mocne właściwości anaboliczne przy umiarkowanie androgennych. Związek ten pojawił się na rynku farmaceutycznych w 1960 roku i błyskawicznie stał się najpopularniejszym sterydem stosowanym przez ówczesnych sportowców. Jego popularność wynikała z łatwości administracji, przy bardzo wysokiej efektywności. Dianabol po raz pierwszy wyprodukowano w USA, gdzie po błyskawicznym zyskaniu sobie ogromniej popularności wśród sportowców, równie szybko wycofano go z produkcji. Środowisko medyczne nie znajdywało w tym środku efektywności w leczeniu chorób, więc w latach 80' Dianabol zniknął z aptecznych półek. Dianabol był prawdopodobnie jedynym sterydem, tak naprawdę wynalezionym z myślą o sportowcach. Mimo jego wycofania z rynku farmaceutycznego USA, jego popularność wcale nie zmalała. Dianabol nadal pozostaje najpopularniejszym doustnym SAA dostępnym na czarnym rynku. Dopóki środek ten będzie nadal produkowany w innych krajach, popularność Dianabolu nie spadnie.

Podobnie jak Testosteron i Oxymetholon, Dianabol jest dosyć mocnym sterydem, jednocześnie powodującym zauważalne skutki uboczne. Zwłaszcza te, powodowane przez estrogeny. Bardzo często podczas stosowania Dianabolu występuje ginekomastia, szczególnie przy większych dawkach. Kolejnym problemem jest znaczna retencja wody, powodująca znaczą utratę definicji, za sprawą zarówno podskórnej wody, jak i tłuszczu. Osoby szczególnie wrażliwe na estrogeny nie powinny zaczynać cyklu z Dianabolem, bez anty-estrogenu, takiego jak Nolvadex czy Proviron. Jeszcze lepszym rozwiązaniem było by zastosowanie inhibitora aromatazy - Arimidex, Femara czy Aromasin.

Dianabol przyczynia się także do typowo androgennych skutków ubocznych. Oleista skóra, trądzik, nadmierne owłosienie, wzrost agresji. Występuje ponadto wysokie prawdopodobieństwo wypadania włosów, szczególnie u osób z takimi skłonnościami. Osoby podatne na występowanie obu rodzajów skutków ubocznych powinny raczej zdecydować się na użycie łagodniejszego sterydu - nandrolonu. Dianabol konwertuje do mocniejszego związku poprzez interakcję z 5-alfa reduktazą (enzym odpowiedzialny za konwersję testosteronu do dihydrotestosteronu), jednak nie wykazuje wysokiej aktywności w organizmie. Androgeniczny metabolit 5alfa dihydrometandrostenolon jest produkowany w organizmie tylko w śladowych ilościach. Użycie więc Proscaru / Propecji nie jest koniecznością.

Będąc umiarkowanie androgennym, Dianabol używany jest przeważnie tylko przez mężczyzn. U kobiet przeważnie powoduje silne skutku uboczne, zwłaszcza kształtowanie drugorzędnych cech męskich. Niektóre kobiety jednak bardzo cenią sobie ten środek, przyjmując bardzo niskie dawki, rzędu 5mg. Przy relatywnie niewielkich skutkach ubocznych uzyskują przyzwoite przyrosty masy mięśniowej. W każdym przypadku Dianabol powoduje wzrost masy mięśniowej i siły. Jego efektywność jest często porównywalna z efektywnością mocnych środków, takich jak Testosteron i Anadrol. Jest najczęściej stosowany w cyklach zwieszających masę. Dawkowanie w granicach 20 - 40mg dziennie zapewnia każdemu silne działanie anaboliczne. Stosowanie większych dawek niż 40mg przyczynia się do znacznie silniejszych skutków ubocznych. Dianabol często stosuje się w połączeniu z innymi sterydami, np. klasyczny stack Deca-Durabolinu z Dianabolem. Połączenie takie powoduje lepsze efekty niż sam Dianabol, przy niewiele większych skutkach ubocznych. Często stosowanym połączeniem jest także długi estr testosteronu, jak enantan. Efekty wówczas są bardzo mocne, jednak skutki uboczne mogą być ciężkie do tolerowania przez organizm. Jak wcześniej wspomniano, warto zastosować w takim wypadku inhibitor aromatazy.

Forma administracji Dianabolu wymusza c17-alfa-alkilację. Jak wiadomo taka struktura chemiczna chroni środek przez dezaktywacją w wątrobie, pozwalając praktycznie w całości środkowi przedostać się do układu krwionośnego. Przez to Dianabol jest wysoce hepatotoksyczny. Zbyt długie stosowanie środków c17-alfa-alkilowanych może powodować uszkodzenia wątroby, nawet przyczyniać się do rozwoju określonych rodzajów nowotworów. Dlatego niezbędnym jest przeprowadzanie testów wątrobowych przed, w trakcie i po cyklu. Cykle powinny być oczywiście krótkie, maksymalnie 8 tygodni (preferowane 6 tygodni), aby uniknąć ewentualnych szkód dla wątroby. Często spotykanym następstwem stosowania Dianabolu jest żółtaczka, wynikająca właśnie z poważnych uszkodzeń wątroby. Pierwszymi symptomami tej dolegliwości jest przybieranie przez skórę żółtej barwy. Ponadto białka oczu mogą przybierać także żółtą barwę. W przypadku wystąpienia takich symptomów należy natychmiastowo przerwać stosowanie Dianabol i udać się niezwłocznie do specjalisty. Przeważnie we wczesnym etapie tej choroby uniknięcie dalszych, stałych uszkodzeń organizmu jest do uniknięcia.

Interesującym jest fakt, iż metandrostenolon jest strukturalnie identyczny do boldenonu (EQ), poza c17-alfa-alkilacją. Jasno zatem wynika z tego, że dodanie grupy c17-alfa-alkilowej, sprawia że środki działają zupełnie inaczej w organizmie. Największą różnicą jest tendencja środka do powodowania typowo estrogenowych skutków ubocznych, znacznie większa w przypadku Dianabolu. Equipoise pod tym względem jest bardzo łagodny, nie zachodzi konieczność stosowania anty-estrogenu. Metandrostenolon jest bardziej estrogeniczny nie z powodu dużych tendencji do aromatyzacji, ponieważ grupa 17-alfa metylowa oraz podwójne wiązanie c1-2 znacznie zwalniają ten proces. Problemem jest fakt, że metandrostenolon konwertuje do 17-alfa metylestradiolu, estrogeu o formie biologicznie aktywniejszej niż estradiol. Natomiast Dianabol wykazuje silniejsze działanie budujące masę mięśniową, niż boldenon, co popiera tezę o odgrywaniu roli estrogenów w procesie anabolizmu. Reasumując, Equipoise i Dianabol mimo praktycznie identycznej struktury bardzo znacznie różną się od siebie, rzadko będąc postrzegane jako środki blisko powiązane ze sobą. Dianabol jest środkiem typowo masującym, Boldenon natomiast stosowany jest raczej w cyklach pracy nad definicją, lub zwiększaniu jakościowej masy mięśniowej.

Okres aktywnego półtrwania Dianabolu w organizmie wynosi 4 - 6h, czyli dość krótko. Przyjęcie dziennej dawki jednorazowo nie jest dobrym pomysłem, powodującym skoki stężenia środka we krwi. Dlatego poleca się przyjmowanie dawek kilka razy dziennie, co kilka godzin. Stężenie może okazać się nieco mniejsze, za to znacznie bardziej stabilniejsze. Badacz sterydów, Bill Roberts, wykazał że jednorazowa administracja Dianabolu w ciągu dnia w mniejszym stopniu blokuje HPTA, niż dawkowanie podzielone. Jak wiadomo po administracji Dianabolu najwyższe stężenie we krwi osiąga się po 1,5 - 3h, dlatego najlepszymi okresami w ciągu dnia na przyjęcie dawki są godziny poranne, oraz określony czas przed treningiem. Pozwala to na uzyskanie wysokiego stężeni androgenów w rozsądnym czasie, wprowadzenie organizmu w stan anaboliczny, zwłaszcza w okresie potreningowym, kiedy jest to bardzo potrzebne.