TESTOSTERON CYPIONAT

Cypionat testosteronu jest produkowany w postaci sterylnych iniekcji służących do podawania domięśniowego. Cypionat jest chemicznie 17-beta cyklopentylopropionatem testosteronu rozpuszczonym na podłożu olejowym. Podobnie jak pozostałe estry testosteronu, cypionat jest mniej polarny niż endogenny testosteron, po wstrzyknięciu jest przechowywany w fazie lipidowej skąd jest powoli uwalnkany. Cypionat wykazuje efekty biologiczne przez 2- 4 tygodnie po wstrzyknięciu. Ok. 98% dostarczonego egzogennie testosteronu jest połączona z globulią wiążącą androgeny. Ok. 1% w osoczu jest w postaci wolnej, nie związanej z białkami nośnikowymi i ta postać jest aktywna biologicznie. Cypionat testosteronu jest metabolizowany głównie w wątrobie, gdzie jest rozkładany do 17-ketosterydów. 90 % dostarczonego testosteronu jest usuwane z moczem w postaci sprzężonej z glukuronianami i siarczanami. Przyjmuje się, że okres półtrwania cypionatu testosteronu w organizmie wynosi ok. 8 dni stąd w kulturystyce przyjęło się podawanie go w jednym wstrzyknięciu tygodniowo. Cypionat testosteronu w celach leczniczych stosowany jest w różnych zespołach, które cechują się zmniejszeniem lub brakiem wydzielania endogennego testosteronu. Przeciwwskazany jest u mężczyzn z rakiem sutka, rakiem prostaty, u kobiet w ciąży, u pacjentów z poważnymi chorobami serca, wątroby, nerek. Podczas stosowania cypionatu testosteronu może wystąpić hiperkalcemia. Ponieważ jest to 17-delta alkilowany androgen może dojść do zmian w wątrobie w postacji adenoma hepatis, peliosis hepatis oraz raka wywodzącego się z komórek nabłonkowych wątroby. U starszych pacjentów istnieje ryzyko rozwoju gruczolaka prostaty. W czasie stosowania cypionatu może dochodzić do nadmiernej stymulacji seksualnej, oligospermii, nudności wymiotów, złego samopoczucia lub odwrotnie u osób predysponowanych do stanów pobudzenia maniakalnego. Cypionat testosteronu nie powinien być stosowany z antykoagulantami, gdyż działania tych dwu grup środków sumują się co może prowadzić do zakrzepów lub zatorów. Cypionat testosteronu powoduje wzrost stężenia glukozy w surowicy krwi, zwiększając zapotrzebowanie na insulinę. Estry testosteronu powinny być przechowywane w temp. ok. 5-8 stopni C i chronione przed światłem. Jeżeli w ampułce wytrącą się kłaczki, które nie dają się rozpuścić przez wstrząsanie, preparat taki nie jest pełnowartościowy. Cypionat testosteronu jest estrem testosteronu w formie depot - o przedłużonym działaniu, dostępnym na rynku w formie zastrzyków na podłożu olejowym do wstrzykiwania domięśniowego. Produkowany przez kilka firm farmaceutycznych. W USA jest to najpopularniejsza forma testosteronu. Często jest on porównywany z enathatem testosteronu, który jest dostępny na rynku europejskim, a produkowany jest również w Polsce. Zdania na temat jednego i drugiego preparatu testosteronu są podzielone. Amerykanie twierdzą, że cypionat daje większe przyrosty masy niż enanthat, Europejscy kulturyści twierdzą zupełnie odwrotnie, chociaż u nas cypionat jest bardziej ekskluzywny, ponieważ produkowany jest tylko przez jedną firmę z Hiszpanii. Hiszpańska forma cypionatu jest sprzedawana w ampułkach po 100 i 250 mg, cena czamorynkowa l ampułki jest ok. 10 $ za ampułkę 250 mg. W USA jest produkowany również w ampułkach po 1ml, a l ampułka zawiera 100 lub 200 mg cypionatu. Dawki stosowane przez kulturystów to najczęściej 2 ampułki po 250 mg wstrzykiwane 1 raz tygodniowo, ale stosowane są też dawki 1000 mg i więcej tygodniowo. W dużych dawkach cypionat ulega łatwej konwersji do estrogenów, zatrzymując dużo wody w organizmie. Odpowiedzialny może być także za powstawanie ginekomastii, za obrzęki twarzy i łydek, szczególnie łatwe odkładanie tłuszczu w okolicy bioder, zmiany zapalne w mieszkach włosowych i powstawanie trądziku, przerost prostaty, zaburzenia elektrolitowe. Pod koniec cyklu często konieczne jest stosowanie tamoxifenu lub innego antyestrogenu. Masa mięśniowa uzyskana w wyniku cyklu z użyciem cypionatu ma tendencję do szybkiego zmniejszania się zaraz po jego odstawieniu. Stąd dla uniknięcia ujemnego bilansu azotowego praktykowane jest po 4-6 tygodniach stosowania cypionatu testosteronu przejście na inny anabolik łagodniej działający np. nandrolon lub stanozolol i stosowanie go w celu utrzymania uzyskanej masy przez 2-4 tygodni. Często po cyklu z użyciem estrów testosteronu w tym również cypionatu przechodzi się do stosowania clenbuterolu. Clenbuterol jest beta 2-agonistą i w tkance mięśniowej wykazuje działanie antykataboliczne zapobiegając utracie zdobytej masy ciała, najprawdopodobniej łączy się tutaj z receptorami dla kortyzolu, który jest silnym hormonem katabolicznym. Drugim równie pożądanym działaniem clenbuterolu jest zdolność do wywoływania efektu termogenicznego, który polega na podwyższeniu temperatury ciała i spalaniu tkanki tłuszczowej, którą niestety także zyskuje się w czasie cyklu z użyciem tego preparatu. Ponieważ cypionat testosteronu silnie blokuje podwzgórze i przysadkę tak, że nie jest wytwarzany endogenny testosteron, nawet jeszcze przez jakiś czas po zaprzestaniu stosowania cypionatu, stosowany jest clomifen, który ma za zadanie pobudzić podwzgórze do produkcji LH oraz HCG pobudzające komórki Leydiga w jądrach do produkcji testosteronu. W miesiąc po skończonym cyklu warto też sprawdzić czy poziomy bilirubiny, HDL, LDL, ASPAT, ALAT, hematokryt wróciły do normy.